FIFA je uvela po dvije izmjene u selekcijama tokom utakmica, dok su sudije prvi put zadužile žute i crvene kartone. Brazil se vratio na tron uz briljantne partije Pelea, dok je Italija poslije 32 godine zaigrala u finalu.
Razloga za slavlje imali su i u Africi, jer je ovaj kontinent poslije velike borbe dobio jedno zagarantovano mjesto, a prvi direktni učesnik Mundijala sa ovog kontinenta bila je selekcija Maroka, koju je vodio Jugosloven Blagoje Vidinić. Mjesto je otvoreno i za Aziju, ali oni su morali da igraju baraž protiv pobjednika kvalifikacija u Okeaniji.
U kvalifikacijama za dolazak u Meksiko učestvovala je 71 reprezentacija, a prvorazredna senzacija desila se u Južnoj Americi. Peru je eliminisao favorizovanu Argentinu, čiji su igrači prvi i jedini put Mundijal morali da gledaju preko TV ekrana, i to po premijerno u boji. Bila im je to slaba utjeha.
Jugoslavija, poslije Engleske, nije uspjela da se plasira ni u Meksiko. Nismo prošli kvalifikacije, a za rivale u grupi smo imali Španiju, Belgiju i Finsku. Na kraju, bili smo treći, iako smo imali i tada sjajnu selekciju predvođenu briljantnim Draganom Džajićem, a bili su tu još Osim, Bjeković, Ćurković, Belin, Zambata, Spasovski…
Jugoslavija je dvije godine prije Mundijala u Meksiku osvojila drugo mjesto na Evropskom prvenstvu. Očekivalo se mnogo u kvalifikacijama za Mundijal, ali se na kraju ispostavilo da smo bili pravi samo protiv slabašnih Finaca.
U Meksiko nije doputovala ni Holandija, koja je imala tim u razvoju i pred kojim su tek bili veliki rezultati.
Svjetsko prvenstvo su otvorili domaćin Meksiko i SSSR i ovaj susret je ušao u istoriju kao prvi na kojem su izvršene izmjene tokom utakmice. Prvu izmjenu napravili su Sovjeti, i to u poluvremenu, kad je Puzač u ušao umjesto Serebjakova. Još jedan igrač Sovjetskog Saveza ušao je u istoriju. Givi Nodia je prvi igrač u istoriji Mundijala koji je dobio žuti karton.
Za razliku od prethodnih osam Mundijala, na ovom u Meksiku nije bilo iznenađenja kad je riječ o prvoj fazi koja se igrala po grupama. Tako su iz grupe A u četvrtfinale plasman izborili SSSR i domaćin Meksiko, iz grupe B u dalje takmičnje kvalifikovali su se Italija i Urugvaj, iz C grupe Brazil je sa tri pobjede imao maksimalan učinak, a drugo mjesto zauzela je selekcija Engleske.
Na kraju, pobjednik D grupe bila je SR Njemačka, dok je na drugom mjestu bio tim Perua.
A onda je, u četvrtfinalu, buknuo pravi rat na meksičkim terenima. SR Njemačka je, silno motivisana zbog poraza u finalu 1966. u Londonu, napala od prvog minuta Englesku. Ovaj meč imao je i predigru po nekoliko osnova, a Englezi su svoje rivale “peckali” finalom u Londonu. Britanska štampa je u prvi plan isticala činjenicu da Nijemci nikad nisu pobijedili Engleze ni u fudbalu ni u ratu. Sve to je razljutilo “pancere”, pa su napadali i srljali, a Englezi su golovima Malerija (32’) i Pitersa (49’) došli do prednosti od 2:0. Uporni Nijemci su smanjili preko Bekenbauera (68’), a rezultat je izjednačio Uve Zeler (82’). Meč je završen kao i finale u Londonu četiri godine ranije, neriješeno 2:2.
U produžecima je SR Njemačka pokazala kvalitet i golom slavnog Gerda Milera u 108. minutu stigla do pobjede od 3:2 i plasmana u polufinale.
Brazil je bez većih problema savladao Peru sa 4:2, a Italija je bila uvjerljiva protiv Meksika (4:1). Urugvaj je u tvrdoj i gruboj utakmici savladao SSSR sa 1:0.
Brazilu se u polufinalu pružila prilika da se poslije 20 godina revanširaju Urugvaju, koji im je uzeo titulu na Mundijalu 1950. Naravno, Pele i društvo šansu nisu propustili, iako baš sve nije počelo dobro po njih. Urugvaj je poveo u 19. minutu preko Kubilje, a onda je Kolodoaldo izjednačio (44’), “karioke” je u prednost doveo Žairzinjo (76’), da bi pobjedu ovjerio Rivelinjo (90’).
U drugom polufinalu, između Italije i SR Njemačke, viđen je pravi spektakl i vatromet golova. Ostalo je zapisano kako je Italija trijumfovala sa 4:3. Boninsenja je doveo “azure” do prednosti, a igrao se 8. minut. Taj rezultat bio je aktuelan sve do poslijednjih trenutaka susreta. Italijani su već počeli da slave, a Nijemcima se upornost ponovo isplatila, jer su izjednačili preko Šnelingera.
U produžecima je bilo dosta preokreta. Miler je doveo Njemačku u prednost od 2:1, da bi Gurnič i Riva preokrenuli rezultat u korist Italije (3:2). Nijemci se preko Milera ponovo vraćaju u 110. minutu, pa je rezultat 3:3. Na kraju je Rivera svojim golom SR Njemačku poslao u borbu za treće mjesto, a Italiju u finale.
Pred 107.000 gledalaca Brazil je ušao bolje u finalni meč protiv Italije. Pele je u 18. minutu postigao gol za 1:0. Italija se vratila u 37. minutu golom Bonisenja, i to je bilo sve što su uradili. Sve ostalo proteklo je u dominaciji “karioka”. Žerson je u 66. minutu doveo Brazil do prednosti od 2:1. Na 3:1 povećao je Žairzinjo, koji je ušao u istoriju, jer je na svakoj utakmici na Mundijalu postigao po gol. Konačnih 4:1 postavio je Karlos Alberto u 87 minutu.
Slavlje je moglo da počne. Brazil je prva reprezentacija koja je tri puta bila najbolja na planeti.
Raniji tekstovi
U SUSRET MUNDIJALU (1930) Porođajne muke novog takmičenja, Urugvaj prvi šampion (FOTO, VIDEO)
U SUSRET MUNDIJALU (1934) Evropsko četvrtfinale, Italijani obradovali Musolinija (FOTO, VIDEO)
U SUSRET MUNDIJALU (1938) Italija sačuvala tron, čudan potez Brazilaca u polufinalu (FOTO, VIDEO)
U SUSRET MUNDIJALU (1950) Urugvajci utišali 200.000 ljudi na Marakani (FOTO, VIDEO)
U SUSRET MUNDIJALU (1962) Šekularac očarao planetu, brazilska rapsodija u finalu (FOTO, VIDEO)
U SUSRET MUNDIJALU (1966) Englezi dosanjali titulu sumnjivim golom u finalu (FOTO, VIDEO)
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu