Samo godinu i po dana nakon što je sjeo na klupu reprezentacije Španije, De la Fuente je uspio da podmlađenu selekciju svoje zemlje dovede na korak od titule šampiona Evrope, a s obzirom na prikazano od početka EURO, njegovi izabranici se smatraju blagim favoritom u velikom finalu.
Međutim, taj rezultat nije došao “preko noći”, kao što bi neko pomislio zbog kratkog vremena koje je iskusni 63-godišnji stručnjak proveo na klupi nacionalnog tima. Naprotiv, Luis de la Fuente je u Fudbalskom savezu Španije zaposlen već punih 11 godina, tokom kojih je vodio mlađe reprezentativne selekcije, gdje se i upoznao sa većinom sadašnjeg “A” tima.
Trenerskim poslom je počeo da se bavi prije 27 godina, nakon što je završio igračku karijeru, koja nije bila nimalo loša. Selektor Španije je kao igrač nastupao za Atletik Bilbao, Sevilju i Alaves, a bio je i član mlađih selekcija reprezentacije Španije, kao i olimpijskog tima 1988. godine, piše Sportal.
Sve to ga je pripremilo za izvrsnu trenersku karijeru, koju je postepeno gradio. Na startu je vodio dva niželigaška kluba, Portugalete i Auroru, da bi se potom od 2001. do 2005. godine bavio Seviljinim podmlatkom. Zatim je od 2005. do 2011. bio glavni čovjek mladog i “B” tima Atletik Bilbaa, a prvi posao u elitnom seniorskom fudbalu dobio je u Alavesu. Međutim, tu se zadržao svega nekoliko mjeseci, pošto rezultati nisu bili na očekivanom nivou.
Na ljeto 2013. godine stigao je poziv iz Fudbalskog saveza Španije, koji je prihvatio, a taj potez se ispostavio kao najbolji u karijeri.
Na samom startu saradnje s nacionalnim timom De la Fuente je dobio zadatak da vodi reprezentaciju do 19 godina, koju je na Evropskom prvenstvu 2013. godine vodio do polufinala. Ipak, tu ga je zaustavila Francuska, koja je kasnije u finalu poražena od Srbije, na čijoj klupi je sjedio Ljubinko Drulović.
Ipak, ono što mu tada nije pošlo za rukom De la Fuente je uspio dvije godine kasnije. Tada je sa ekipom koju su na terenu predvodili sadašnji “A” reprezentativci Rodri, Unaj Simon i Mikel Merino pokorio Stari kontinent.
Podsjetimo, iste godine je Srbija osvojila Svjetsko prvenstvo za igrače starosti do 20 godina, a na klupi “Orlića” je bio Veljko Paunović.
Luis je potom na ljeto 2018. unaprijeđen, pošto je preuzeo reprezentaciju Španije starosti do 21 godine. Sa tom selekcijom je samo 12 mjeseci kasnije osvojio Evropsko prvenstvo, a u ekipi su mu se od sadašnjih reprezentativaca našli ponovo Simon i Merino, kao i Dani Olmo, odnosno Mikel Ojarzabal.
Dvije godine kasnije je De la Fuente mladu reprezentaciju Španije doveo do polufinala Evropskog prvenstva, a dobio je i priliku da vodi olimpijsku reprezentaciju na Igrama u Tokiju, sa kojom je osvojio srebro. Selektor “Crvene furije” je tada u finalu od Brazila poražen, a u ekipi su mu bilo već pomenuti Simon, Merino, Olmo, Ojarzabal, kao i Mark Kukurelja i Pedri iz sastava koji je trenutno na EURO.
Na kraju, De la Fuente je posao iz snova dobio nakon kraha Španije na Mundijalu u Kataru i već poslije nekoliko mjeseci je osvojio Ligu nacija, a sada će imati priliku da napravi još veći uspjeh pobjedom na Evropskom prvenstvu.
Kao što smo već rekli, tokom godina koje je De la Fuente proveo na klupama mlađih selekcija Španije, Srbija je uspevala da pokori Evropu i svet sa Ljubinkom Drulovićem, odnosno Veljkom Paunovićem. Samo, za razliku od selektora “Crvene furije”, ljudi koji su “Orlićima” donosili zlatne medalje nikada nisu dobili poverenje i priliku da urade ono što De la Fuente čini sa Španijom.
Što se Drulovića tiče, on je vodio Srbiju na četiri prijateljske utakmice kada je bio prelazno rešenje na mestu selektora i upisao je dve pobede, remi i poraz od Brazila, što nije bilo dovoljno da mu se ukaže šansa i da nastavi sa tim poslom. Sa druge strane, Paunović je iz Fudbalskog saveza Srbije otišao odmah nakon osvajanja Mundijalita i nije se više vraćao u srpski fudbal.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu