Neki su čak na terenu igrali jedni protiv drugih, a neki su na tribinama bodrili “svoj”, a ne klub čije su boje branila i rođena braća.
Nikola Lazetić je u dva navrata igrao za Crvenu zvezdu dok je njegov brat Žarko, danas uspješan trener TSC Bačka Topola, branio boje ljutog rivala iz Humske. Zanimljivo je da je i Žarko Lazetić nekad bio u mlađim kategorijama Crvene zvezde.
Braća Ivić su još poznatiji. Ilija je bio fudbaler Crvene zvezde prije nego što je karijeru nastavio u Grčkoj. Nakon što je okačio kopačke o klin Ilija Ivić je jedno vrijeme bio i sportski direktor najtrofejnijeg kluba na Balkanu. Njegov brat Vladimir je svojevremeno bio na meti Crvene zvezde, činilo se da će i drugi Ivić da završi u Ljutice Bogdana i da obuče crveno-bijeli dres, ali transfer nije realizovan. Žargonski rečeno, Vladimir je na Autokomandi skrenuo u Humsku. Imao je zavidan staž u Partizanu i bio jedan od ključnih igrača u crno-bijelom taboru.
Nenad Milijaš je svojevremeno iz Zemuna prešao u Crvenu zvezdu, iako je za njegove usluge bio zainteresovan i Partizan. Milijaš je kasnije tvrdio da nije pogriješio što je odabrao klub za koji je, kako sam kaže, navijao od malih nogu. Njegova karijera je išla uzlaznom linijom, a bio je i reprezentativac. Njegov brat od strica, Milan, nosio je crno-bijeli dres, ali nije ostavi neki zapažen trag.
Đurovski i Milojević povukli nesvakidašnji potez
Ipak, Milko Đurovski i Goran Milojević uradili su svojevremeno nešto nesvakidašnje, nešto što se ranije nije dešavalo često. Prešli su direktno iz Crvene zvezde u Partizan, a njihova braća Boško i Vladan legende su crveno-bijelih.
Boško i Milko su igrali jedan protiv drugog, a o razlozima prelaska iz crvenog u crno-bijeli tabor Milko je govorio.
– I da danas igram opet bih prešao u Partizan. Zvezda me nije ispoštovala, nije mi dala stan, a obećao sam ljudima iz Humske da ću doći. Uvijek ću, međutim, da navijam za Zvezdu. Mogu da me izbace iz klupske istorije, ali neko će negdje zapisati da sam igrao u oba najveća kluba na prostorima bivše Jugoslavije – rekao je on.
I ostao je upisan Milko Đurovski kao igračka legenda oba rivala. Bio je i ostao za mnoge jedan od najnestašnijih “dječaka” jugoslovenskog fudbala na koji nije gledao samo kao na biznis.
– Uživao sam kada igram protiv Partizana ili Zvezde, ali i protiv Hajduka, Dinama, Ajaksa, PSV… Utakmicu protiv Seltika sa crno-bijelima u Glazgovu, kao i mnogi, nikad neću zaboraviti. Statistika me nije interesovala. I kad sam igrao protiv brata Boška činio sam sve da ga pobijedim – pričao je Milko Đurovski.
Upravo je u istoriji navijačima Zvezde najteže pala “izdaja” Milka Đurovskog. Ipak, on je istrajao, a jedini je fudbaler koga vole i na crno i na crveno-bijeloj strani Topčiderskog brda.
Stojković i Kleo u istom smjeru
U novijoj istoriji slične poteze povukli su golman Vladimir Stojković i brazilski golgeter Kleo.
Za razliku od Partizana, u taboru Zvezde i nisu baš bili pristalice kupovine igrača iz tabora ljutog rivala. Najzvučnije ime koje je crno-bijeli zamijenilo crveno-bijelim dresom bio je legendarni fudbaler, a kasnije i trener Velibor Vasović. On je daleke 1963. iz Partizana prešao u Crvenu zvezdu, gdje je ostao jednu sezonu, a onda se vratio u Partizan. Sa crno-bijelima je 1966. igrao u finalu Kupa evropskih šampiona kad je Partizan poražen od Real Madrida sa 2:1. Kasnije je napravio briljantnu karijeru u holandskom Ajaksu, gdje je bio i kapiten.
Treneri na obje klupe
Poput fudbalera, kroz istoriju bilo je i trenera koji su sjedili na klupama Crvene zvezde i Partizana. U novijoj istoriji takvih slučajeva nije bilo, a na obje klupe sjedile su trenerske veličine Milovan Ćirić, Gojko Zec, Aleksandar Tomašević, Velibor Vasović i Toma Savić.
Svi su oni vodili Zvezdu i Partizan u neka sretnija vremena kad se na fudbal gledao kao na sport i kad je fudbal služio za uživanje, a ne za tuče. U vrijeme kad su navijači sjedili na tribinama, a ne u upravama.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu