Italijani su do prve “salatare” nakon 1976. godine došli pobjedama Matea Arnaldija nad Aleksejom Popirinom od 2:1, odnosno Janika Sinera nad Aleksom de Minorom od 2:0 (6:3, 6:0)
Dok je duel “drugih tabli” donio veliku borbu i trijumf Arnaldija nakon čak osam spašenih brejk lopti u odlučujućem setu, tokom duela Sinera i De Minora se praktično ni jednog momenta nije postavljalo pitanje pobjednika.
Od prvog momenta susreta četvrti teniser svijeta je uspostavio dominaciju na terenu i ranim brejkovima u prvom i drugom setu trasirao sebi put ka pobjedi, koja je ujedno značila i konačan trijumf Italije u ovosezonskom izdanju Dejvis kupa.
Siner je meč sa De Minorom otvorio na sličan način kao onaj sa Novakom Đokovićem i već u trećem gemu došao do brejka koji se ispostavio kao ključan za osvajanje prvog seta.
Mogao je Italijan u sedmom gemu ponovo da oduzme servis protivniku, međutim De Minor je pri rezultatu 40:30 za rivala reagovao odlično i spriječio takav scenario.
Već u narednom gemu je Australijanac imao najbolju šansu za izjednačenje, pošto je na 30:0 imao dva loša forhenda, a zatim i propustio brejk priliku. Novu šansu više nije dobio, pošto je u narednom gemu Siner došao do novog brejka i poveo sa 1:0.
Drugi set donio je još ubjedljiviju igru Italijana, koji sa dva vezana brejka dolazi do ogromnih 4:0, kojim je potpuno slomio duh De Minora i praktično otklonio sve sumnje po pitanju pobjednika, ako ih je uopšte i bilo nakon prvog seta.
Ostak meča bio je formalnost i Siner do kraja nije dozvolio rivalu niti jedan osvojen gem, što je prvi ovakav slučaj u istoriji finala i jedno neslavno “dostignuće” De Minora.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu